-
1 πίμπρημι
A , 974; part. nom. pl.πιμπράντες Th.6.94
; inf. , E.Tr.81, (ἐμ-) Plb.11.5.6, etc.: [tense] impf.ἐν-επίμπρην Th.6.94
; [ per.] 3pl.ἐνεπίμπρασαν X.HG6.5.32
:—other tenses formed from πρήθω (q. v.): [tense] fut. , (ἐμ-) Il.9.242, etc.: [tense] aor.ἔπρησα 2.415
, E.Andr. 390, etc.; [ per.] 3sg. shortd. : [tense] pf. πέπρηκα (ὑπο-, ἐμ-, κατα-) Hp.Ep.17, Alciphr.1.32, D.C.59.16:—[voice] Med., Nic.Al. 345: [tense] aor. ἐπρησάμην (ἐν-) Q.S.5.485:—[voice] Pass., [tense] fut.πρησθήσομαι LXXNu.5.27
; πεπρήσομαι (v.l. πρήσομαι (ἐμ- )) Hdt.6.9: [tense] aor.ἐπρήσθην Hp.Nat.Mul.10
, Amphis 30.10 (dub.), (ἐν-) Hdt.8.55, Pl.Grg. 469e: [tense] pf. ([etym.] ἐμ-)πέπρησμαι Hdt.8.144
, Paus.2.5.5; but πέπρημαι is the [dialect] Att. form acc. to Phot. s.v. σέσωται, and ἐμ-πέπρημαι is found in Ar.V.36 cod. Rav.; imper.πέπρησο Pherecr.80
.—Collat. [tense] pres. [full] ἐμ-πιπράω (v. ἐμπίμπρημι).—In the compd. ἐμπίμπρημι (q. v.; more freq. in Prose) the second μ is sts. dropped, as ἐμπίπρημι; but returns with the augm., as ἐνεπίμπρασαν; cf. πίμπλημι :—burn, burn up,γῆν.. πυρὶ πρῆσαι κατάκρας S.Ant. 201
, cf.E.Tr.81;πρῆσαι δὲ πυρὸς.. θύρετρα Il.2.415
, cf.9.242 (v.l.); without πυρί or πυρός, Hes.Th. 856;πρήσω πόλιν A.Th. 434
, cf. Pers. 810; , etc.:—[voice] Pass., πίμπραμαι to be burnt, Ar.Lys. 341; πέπρησο burn with fever, Pherecr. 80, cf. SIG1180.10 ([place name] Cnidus); of wounds, to be inflamed, Nic.Th. 306 (but intr. in [voice] Act.πίμπρησι δὲ χείλη Id.Al. 438
): metaph.,ἐπί τινι πίμπρασθαι Luc.Jud.Voc.8
;ἐπὶ Ῥωμαίοις App.Ital.3
.II=πρήθω 1.1
, blow up, distend, in [voice] Pass., Hp.Nat.Mul.10, Flat.8, Nic.Al. 477, Act.Ap.28.6 (v.l.);ἐπέπρητο ὅλα IG42(1).122.123
(Epid.):—[voice] Act., Arist.HA 522b28, Dsc.4.32. (Cf. Russ. prèt' 'sweat', 'stew'.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πίμπρημι
-
2 φωνέω
φωνέω, 1) einen Laut od. Ton hervorbringen, bes. von Menschen, laut od. deutlich sprechen; so von Hom. meist mit einem andern gleichbedeutenden Zeitworte verbunden, ἔπος φάτο φώνησέν τε, φωνήσας προςέφη, φωνήσας ἔπος ηὔδα, ἀμείβετο φώνησέν τε u. ä.; Od. 24, 535 ὄπα φωνήσασα, die Stimme erschallen lassend; vgl. 2, 182. 10, 512; μέγιστα φωνέειν, die Stimme auf's lauteste erheben, Her. 4, 141. 7, 117; εἶπεν φωνήσαις Pind. I. 5, 49, u. öfter; χρυσοῖς δὲ φωνεῖ γράμμασιν πρήσω πόλιν Aesch. Spt. 434; ὁ πρέσβυς τόδ' εἶπε φωνῶν Ag. 198, u. oft, wie Soph. u. Eur., εὔφημα φώνει I. T. 687; auch von musikalischen Instrumenten, Or. 146; vom Singen, Theocr. 16, 44; τὰ φωνηϑέντα Plat. Soph. 262 c; Folgde. – 2) τινά, anreden, wie man die häufige Vrbdg καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προςηύδα erkl., wo aber μίν richtiger von προςηύδα abhängig gemacht wird, er sprach die Stimme erhebend zu ihm die geflügelten Worte; Soph. vrbdt Ζεῦ ἄνα, σοὶ φωνῶ, O. C. 1485. – Bei Namen rufen, Αἴαντα φωνῶ Soph. Ai. 73; Ap. Rh. 3, 673; dah. φωνεῖσϑαι = genannt werden, Nicand. bei Ath. XI, 477 b.
-
3 φωνέω
A produce a sound or tone:I prop. of men, speak loud or clearly, or simply, speak, give utterance, Hom. only in [tense] aor. ([tense] pres. and [tense] impf. only in compds.);ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη Il.6.116
, cf. 11.531, al.;ἔπος φάτο φώνησέν τε Od.4.370
;φωνήσας προσέφη Il.14.41
; καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα addressed him with a loud voice in winged words, 1.201, cf. 4.284, al.;φωνοῦντος ἢ ἠχοῦντος ἢ ψοφοῦντος Epicur.Ep.1p.13U.
; folld. by the words spoken, φώνησε ( φώνασε codd.)δ', εὕδεις, βασιλεῦ Pi.O.13.67
;χρυσοῖς δὲ φωνεῖ γράμμασιν, πρήσω πόλιν A.Th. 434
, cf. Ag. 1334 (anap.); οἱ βουλευταὶ ἐφώνησαν .. the Senators exclaimed.., POxy. 2110.6 (iv A. D.); "βέκος φ. utter the word βέκος, Hdt.2.2: c. acc. cogn., ὄπα φωνησάσης having made her voice sound, Od.24.535;φ. φάτιν S.El. 329
: with neut. Adj., φ. μέγιστον ἀνθρώπων to have the loudest voice, Hdt.4.141, 7.117;ὄρθιον φ. Pi.N.10.76
;ἄλλο τι φ. A.Pr. 1063
(anap.);τάδε φ. Id.Ch. 314
(anap.);μέγα φ. Id.Eu. 936
(anap.), S.Ph. 574;ἄπυστα φ. Id.OC 489
;ὅσια φ. Id.Ph. 662
; δεινὸν φ. ib. 1225; , 591, E.IT 687, etc.;μηδεὶς ἔπος φωνείτω IG22.1368.108
;τὸν ῥηϊδίως φωνεῦντα πᾶν ἔπος Anaxarch.1
: abs., cry aloud, as in joy, S.Tr. 202; of a singer,ἀοιδὸς.. αἰόλα φωνέων Theoc.16.44
:—[voice] Pass., τὰ φωνηθέντα sounds or words uttered, Pl.Sph. 262c, Ti. 72a, cf. Longin.39.4.2 of animals, utter their cries, Arist. HA 578a32; of birds, ib. 593a14; [τὰ σελάχη] φωνεῖν οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ ib. 535b25;ἐφώνησε πέρδιξ LXXJe.17.11
; of the cock, crow, Ev.Matt.26.34, al.3 as law-term, affirm, testify in court, Leg.Gort.1.18, al. (written πωνίω).4 of a musical instrument, sound, E.Or. 146 (lyr.); of sounds, ἡδὺ φωνεῖν sound sweetly, Plu.2.1021b; but βροντὴ φ. it has a voice, is significant, X.Ap.12.5 ἄφωνα καὶ φωνοῦντα consonants and vowels, E.Fr. 578 codd. Stob. (fort. ἄφωνα φωνήεντα).II c. acc. pers., call by name, call, Αἴαντα φωνῶ I call 'Ajax' S.Aj.73, cf. Ph. 229, Ev.Matt.27.47, etc.; call by a name,ὑμεῖς φωνεῖτέ με ὁ διδάσκαλος Ev.Jo.13.13
:—[voice] Pass., to be called,τὰ ἀρχαῖα ἐκπώματα κισσύβια φωνέεται Nic.Fr.1
.2 φ. τινα c. inf., command,σὲ φωνῶ νεκρὸν.. μὴ συγκομίζειν S.Aj. 1047
.4 c. dat. pers., call to, cry to,Ζεῦ ἄνα, σοὶ φωνῶ S.OC 1485
(lyr.), cf. OT 1121;ἕρποντι φωνεῖς Id.Aj. 543
. -
4 πιμπραω...
πιμπράω...πίμπρημι, πιμπράω(impf. ἐπίμπρην, fut. πρήσω, aor. ἔπρησα, pf. πέπρηκα; inf. πιμπράναι; pass.: aor. ἐπρήσθην, pf. πέπρη(σ)μαι) жечь, воспламенять, сжигать(τι πυρός Hom. и τι πυρί Soph.; πόλιν Aesch.)
; pass. быть сжигаемым Arph., заболевать воспалением(πίμπρασθαι ἢ καταπίπτειν νεκρόν NT.) или распаляться гневом (ἐπί τινι Luc.)
-
5 πιμπρημι
πίμπρημι, πιμπράω(impf. ἐπίμπρην, fut. πρήσω, aor. ἔπρησα, pf. πέπρηκα; inf. πιμπράναι; pass.: aor. ἐπρήσθην, pf. πέπρη(σ)μαι) жечь, воспламенять, сжигать(τι πυρός Hom. и τι πυρί Soph.; πόλιν Aesch.)
; pass. быть сжигаемым Arph., заболевать воспалением(πίμπρασθαι ἢ καταπίπτειν νεκρόν NT.) или распаляться гневом (ἐπί τινι Luc.)
См. также в других словарях:
πίμπρημι — Α 1. πυρπολώ, βάζω φωτιά σε κάτι (α. «πρῆσε δὲ πυρὸς θύρετρα», Ομ. Ιλ. β. «ἠθέλησε πυρὶ πρῆσαι κατ ἄκρας», Σοφ. γ. «πρήσω πόλιν», Αισχύλ.) 2. φλεγμαίνω, έχω φλεγμονή («πίμπρησι δὲ χείλη», Νίκ.) 3. πρήθω*. φυσώ και φουσκώνω κάτι, προκαλώ φούσκωμα… … Dictionary of Greek
